Pierwsze badanie wzroku najprawdopodobniej Twoje dziecko ma już za sobą. Jeszcze w szpitalu, wkrótce po narodzinach maluszki powinny być poddawane przesiewowym badaniom wzroku. Najczęściej neonatolog sprawdza wielkość gałek ocznych, źrenic czy ich reakcję na światło. Nie bez powodu – pierwsze 2 lata życia dziecka to najważniejszy okres w rozwoju narządu wzroku. Już w tym czasie można wykryć wady i łatwiej je korygować, dlatego bardzo ważnym jest, aby kontrolować wzrok maluchów.
Wiele wad wzroku – jak krótkowzroczność, nadwzroczność lub astygmatyzm, ujawnia się już we wczesnym dzieciństwie. Często (ale nie zawsze!) są uwarunkowane genetycznie. Jeśli więc ktoś z bliskiej rodziny (rodzice, dziadkowie) ma wadę wzroku, to ryzyko wystąpienia jej u dziecka może być większe. Jeśli są to większe i poważniejsze wady – warto przeprowadzić kontrolę już w 6. miesiącu życia. Podobnie w przypadku dzieci z ciąż zagrożonych czy wcześniaków.
Kiedy na kolejne badanie?
Podstawowe badanie wzroku powinno być wykonywane jest pediatrę na bilansach a wieku 2, 4, 6 i 10 lat. Niestety w praktyce nie zawsze badania wykonywane są prawidłowo, a wynika to z nieodpowiedniego przygotowania lekarzy oraz braku odpowiedniego sprzętu. Pełne badanie okulistyczne wymaga odpowiedniego sprzętu i szerszej wiedzy okulistycznej, której pediatra często nie ma. Warto więc mimo wszystko wybrać się do lekarza okulisty lub optometrysty z dzieckiem 2,5 – 3 letnim. Nawet, jeśli wydaje nam się, że nic mu nie dolega.
Dziecko jest już na tyle kontaktowe, że jest w stanie współpracować z osobą przeprowadzającą badanie. Kolejne profesjonalne badanie optometryczne powinno zostać wykonane przed pójściem do szkoły – w wieku 5-6 lat. Dalej, w zależności od potrzeb – minimum co 2 lata.
Kiedy powinniśmy bezwzględnie zapisać się na wizytę?
• Gdy jedno z rodziców lub dziadków ma zeza.
• Gdy u rodzica występuje różnowzroczność.
• Gdy u rodzica występuje nadwzroczność.
• Gdy u dziecka pojawił się zez.
Warto obserwować dziecko i w razie niepewności udać się na wizytę kontrolną. Jakie są symptomy tego, że dziecko ma kłopot z widzeniem?
• podchodzi bardzo blisko telewizora,
• przechyla głowę, by coś lepiej dostrzec,
• często przeciera oczy,
• niechętnie rysuje,
• nie dostrzega przedmiotów w najbliższym otoczeniu,
• skarży się na bóle głowy lub oczu,
• niestarannie pisze i „wyjeżdża” poza linie w zeszycie,
• szybko męczy się przy czytaniu i pisaniu,
• wpada na przedmioty / zabawki, często się potyka,
U maluszków niepokojące może być to, że nie wodzą wzrokiem za zabawkami.
Co, gdy dziecko boi się badania?
Najważniejsze jest Twoje pozytywne podejście! Nie daj po sobie poznać, że sytuacja Cię stresuje – dziecko to wyczuje i samo zacznie się bać. Jak więc zachęcić malucha do pójścia na wizytę i jak go przygotować?
• Porozmawiaj z nim o oczach i wyjaśnij jaką funkcję spełniają – może być w trakcie zabawy – niech za modela posłuży Wam ulubiony pluszak.
• Opowiedz dziecku jak Ty byłeś/byłaś u okulisty i jak przebiegało Twoje badanie.
• Podaj przykłady innych dzieci – kolegów i koleżanek, które noszą okulary lub były już na badaniu okulistycznym lub optometrycznym.
• Pokaż dziecku filmiki na YouTube, na których zobaczy jak wygląda badanie. Świetne materiały przygotowała Fundacja Zobaczyć Jutro.
• Zabierzcie na badanie ulubioną zabawkę i wybierzcie gabinet przyjazny dzieciom.
Jakie okulary dla malucha?
Powinny być mocne, a zarazem elastyczne, aby nie ograniczały dziecka w czasie zabawy. Jeśli będą się dziecku podobać, będą chętniej noszone i tym samym będą spełniać swoje zadanie. Okulary powinny być dobrze dopasowane, aby nie zsuwały się z nosa. Dobrze wybrać szkła z powłoką utwardzającą i antyrefleksyjną. W słoneczne dni zakładajmy dzieciom okulary z filtrami UV!
Drogi Rodzicu, dla dobra swojego dziecka – nie odkładaj wizyty na później!